W piątek, 4 września, 2015 r., o godz. 18.00 zapraszamy na wernisaż fotografii Wojciecha Tokarskiego z pobytu w Nepalu , miesiąc przed katastrofalnym trzęsieniem ziemi, które nastąpiło 25 kwietnia br. Podczas spotkania Wojciech Tokarski opowie także o górach Nepalu Wschodniego. Wydarzenie organizowane w ramach 11. Spotkań z Filmem Górskim w Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Stefana Żeromskiego w Zakopanem.
Wojciech Tokarski , sieradzanin od urodzenia, jest absolwentem Akademii Górniczo – Hutniczej w Krakowie oraz Akademii Humanistyczno – Ekonomicznej w Łodzi. Od okresu krakowskich studiów zajmuje się fotografią. Jest współzałożycielem Sieradzkiego Towarzystwa Fotograficznego, gdzie przez 9 lat pełnił funkcje prezesa. Za działalność na polu fotografii został odznaczony przez Federacje Stowarzyszeń Fotograficznych w Polsce, Srebrną Odznaką, a Ministerstwo Kultury nadało mu tytuł Zasłużonego Działacza Kultury oraz kwalifikacje instruktora fotografii I kategorii. W międzyczasie czynnie uczestniczy w konkursach, plenerach i warsztatach fotograficznych zdobywając szereg nagród, akceptacji i wyróżnień. Obecnie jest członkiem zarządu STF z funkcją Prezesa Honorowego.
W latach 1990-2005 zajmuje się filmem amatorskim. Powrót „na łono fotografii” nastąpił w 2012 r. dwoma wystawami o tematyce Indii. Następne wystawy to: Żydzi Jerozolimscy, Haszymidzkie Królestwo Jordanii, Najładniejsza Pustynia Świata Wadi Rum (Jordania) oraz Dolina Katmandu – miasta Królewskie.
Aktualna wystawa to „ Pod czujnym okiem Kanczendzongi”. Wszystkie te fotografie zostały wykonane w trakcie warsztatów, wypraw lub plenerów fotograficznych ukierunkowanych na penetracje danych środowisk, zwyczajów, wierzeń i ich życia codziennego.
Nepal jest by zmienić Ciebie, a nie po to byś Ty go zmieniał.
Nepal jest krajem wciśniętym między Chiny i Indie stanowiące trzecią część ludności świata. Mówi się, że leży pomiędzy „chińskim smokiem” a „indyjskim słoniem”. Tu, na stosunkowo niewielkim obszarze, można spotkać wszystkie typy krajobrazów: od pokrytych dżunglą nizin Teraju do ośnieżonych najwyższych szczytów Himalajów. Do 1951r. Nepal był krajem zamkniętym. Pierwsi przybyli tu alpiniści, potem odkryli go hipisi, a obecnie stał się jednym z najpopularniejszych celów turystycznych na świecie. W ostatnich latach na szeroką skalę rozwinęły się usługi związane z turystyką himalajską. Ośnieżone ośmiotysięczniki mylą się często z chmurami. Najpiękniejsze i najstarsze zabytki kraju wiążą się z kultem bogów, których w Nepalu jest wyjątkowo dużo. Liczne budowle sakralne hinduizmu i buddyzmu , z różnych okresów , podziwiać można zwłaszcza w Dolinie Katmandu. Wyjątkowo piękne są buddyjskie stupy, zdobione zewnątrz parami magicznych oczu Oświeconego. Najbardziej fascynują zabytki trzech miast królewskich, Patanu, Bhaktapuru i obecnej stolicy kraju Katmandu. Tu można się zanurzyć w atmosferę miasta tętniącego własnym życiem i poznać bliżej zwyczaje jego mieszkańców. Życie religijne toczy się w wielu punktach miasta, przy licznych hinduskich świątyniach i buddyjskich stupach oraz klasztorach rozsianych na wielu placach i ulicach.
Ale Nepal to głównie góry. Ponad 80% powierzchni kraju pokrywają góry o średniej wysokości ok. 6000 m n.p.m. W północnej części panuje klimat górski, a w południowej zwrotnikowy monsunowy. Kraj ten jest nieustannie odwiedzany przez rzesze alpinistów pragnących zmierzyć się z najwyższymi szczytami świata. Fascynujący jest fakt, że na tych terenach i na takich wysokościach żyją ludzie. Jak sobie dają radę w tak trudnym środowisku, to dla obywateli bogatego zachodu wielka zagadka. Zdjęcia prezentowane na wystawie zostały wykonane w trakcie wyprawy , która początek miała w stolicy, a skończyła się w górach Nepalu Wschodniego. Przedstawiają one stan tego kraju miesiąc przed katastrofalnym trzęsieniem ziemi, które nastąpiło 25 kwietnia 2015r.
zdjęcia: Wojciech Tokarski
